உன் கோவமும் அன்பும்

உன் கோவம்
உன்னை நேசிப்பவர்களை
யோசிக்க வைக்கும்...
ஆனால்,
உன் அன்பு,
உன்னை வெறுப்பவர்களையும்
நேசிக்க வைக்கும்...

உணர்ந்தேன்

பிறப்பை
நான் பிறந்து
உணர்ந்தேன்...
இறப்பை
நான் இறக்காமல்
உணர்ந்தேன்...

நீ இல்லாத நேரங்களில்...

உறக்கத்தில்

உறக்கத்தில்
உன் சத்தம் கேட்டு
எழுந்து விட்டேன்...
ஆனால்,
நீ இல்லை...
பின்பு தான்
தெரிந்தது,
அது,
என் இதயத்தில்
துடித்துக்கொண்டிருக்கும்
உன் நினைவுகள்
என்று...

நான்

உன்னை,
உறக்கத்தில் நினைப்பவள்
அல்ல நான்,
உறங்காமல் நினைப்பவள்
என்றும்...

பிறக்கிறாய்

என்னை விட்டு
பிரிந்தும்,
தினம் தினம்
பிறந்துகொண்டே
இருக்கிறாய்

நினைவுகளால்...

நாட்கள் இல்லை

வின்னில நிலவு
இல்லாத நாட்களும் உண்டு...
மண்ணில் மழை
இல்லாத நாட்களும் உண்டு...

ஆனால்,
என்னில் உன் நினைவு
இல்லாத நாட்கள் இல்லை...

என்னை மறந்துவிடாதே

பூத்த மலரை கிள்ளிவிடாதே...
கிள்ளிய மலரை சூடிவிடாதே...
சூடிய மலரை வாடவிடாதே...
வாடிய மலரை எறிந்துவிடாதே...
எறிந்த மலரைப் போல்
என்னை மறந்துவிடாதே....

உன் நினைவுகள்

உன் நினைவுகளில்
உயிர் இல்லை
ஆனால்,
நான் உயிர் வாழ
காரணம்
உன் நினைவுகள் தான்...

உள்ளச் சிறையில் நான்

உள்ளச் சிறையில் நான்
நான் என் விடுதலையை விரும்பவில்லை
நீ என் விடுதலையை விரும்பினால்,
என் உடல் என் உயிரின் விடுதலையை விரும்பும்.

ஒற்றை பனித்துளி

அதி காலை பொழுது,
அமைதியாய் பனி பொழி
காலம்....

சற்று முன் பிறந்த பனித்துளி...
தான் அறியா? புவியை நோக்கி
ஆவலுடன்....

இனம் புரியா..
இரகசியம்...
சொல்லிபுரியா அனுபவம்...

முதன் முதலாய் முத்தமிட்டது..
தான் விழுந்த மலரின்
இதழ் ஓரத்தில்....

அட ...!
எத்தனை மென்மை...
கவர்ந்திழுக்கும் வண்ணத்தில்
வசமிழுக்கும் வாசனை ...!

வர்ணிக்க தெரியா
பிஞ்சு பனித்துளி
முழுவதுமாய் இரசிப்பதற்குள்...!

ஒய்யாரமாய் பறந்து வந்த
பட்டாம்பூச்சி...!
படக்கென அமர்ந்தது
பனி இரசித்த மலர்மேலே...!

பயந்து போன பனித்துளி...
மலர்ந்து விட்ட மலரை விட்டு
இறங்கியது...
மலர் பாரம் தாங்காது என்று ....

வேறொன்றை
மீண்டும் முத்தமிட
மறுத்த பனித்துளி
மொதிச் சிதைந்தது ..
புவி மேலே....

யாருக்கு புரியும்.....
இந்த ஒற்றை பனித்துளியின்
காதல்...
அந்த ஒரு நிமிடம் தாங்கிய
மலர் மேலே...!

--- படித்ததில் பிடித்தது....

என் பயணங்களில்

வேகமாய்

கடக்கும் மரங்கள்...

உயரமாய்

பறக்கும் பறவைகள்...

அருகில் அமர்திருக்கும்

ஜன்னல் கம்பிகள்...

என் கவனத்தை

ஈர்க்க முயலும்,

மோதும் காற்றுமாய்...

நான் ரசிக்க

ஆயிரம் இருப்பினும்,

என்னை ரசித்த

உன்னையே நினைக்கிறேன்

என் பயணத்தில்...

அன்று உன்னைப் பார்த்தது,

அன்று உன்னுடன் பேசியது,

அன்று உன்னில் புதைந்தது,

என்று "அன்றையே"

நினைக்கச் செய்கிறாய்...

தனிமை துயரைப்

போக்குவதாய் எண்ணி,

என்னை தவிக்க விடுகிறாய்...

தடுமாற செய்கிறாய்...

விபரீத விளைவுகள

அறிந்தும் விரும்பியே

உன்னை நினைக்கிறேன்...

என் அனைத்துப் பயணங்களிலும்

உன்னுடனே பயணிக்கிறேன்

"தனியாக..."

- இவள்
மா.ஐஸ்வர்யா,
நோயாளிகளின் ஆலோசகர்,
கண் நீர் அழுத்தப் பிரிவு,
அரவிந்த் கண் மருத்துவமனை,
மதுரை - 20

உன் நினைவில்

என் மனதை,

உன் நினைவுகளால்

நிரப்பியுள்ளேன்...

என் இதயம்,

உன்னை நினைப்பதாலேயே

துடிக்கிறது...

நாளும் உன் நினைவில்

நீளும் என் ஆயுள்...

என் உலகம்

உலகிற்கு,

நீ யாரோ...!

எனக்கு,

நீயே உலகு...!

அன்பு

அன்பு என்பது

கரும்பலகை அல்ல,

எழுதி எழுதி அழிப்பதற்கு...

அது,

கல்வெட்டு போன்றது

என்றும் நிலைத்திருக்கும்...

மண்ணோடு புதையும் வரை

நெஞ்சோடு வைத்திருப்பேன்

உன் நினைவுகளை...

ஒன்றே

இரவு பகல் இரண்டானாலும்

நாள் என்பது ஒன்றே...

கண்கள் இரண்டானாலும்

பார்வை என்பது ஒன்றே...

சிறகுகள் இரண்டானாலும்

பறப்பது என்பது ஒன்றே...

இதயம் இரண்டானாலும் - நம்

அன்பு என்பது ஒன்றே...

எளிது

இறப்பது எளிதே

எனக்கு...

உன்னை

மறப்பதைக் காட்டிலும்...

உயிர்ச் சித்திரம்

அடி, முடி தேடினாலும்,
அகராதியை புரட்டினாலும்,
முழுமையான அர்த்தம்
அறிய முடியாத உயிர்ச் சித்திரம்.
நம் நட்பு தோழா...

சட்டி பானை காதல் கதை / கவிதை

காலம் என்னும் படுகையிலே,

களிமண் திட்டாய் நாம் கிடந்தோம்...

ஞாலகுயவன் நமை எடுத்து வனைந்தான்.

இரு வகை பாத்திரமாய்...

சட்டி என்று எனை சொன்னார்,

பானை என்பது உன் பெயராம்...

என்னில் கொதித்த உலை நீரை,

உன்னில் வடித்தல் என் நியதி...

என்னில் சமைத்த சோற்றோடு,

இனிதாய் இணையும் உன் குழம்பு...

அடுக்கி வைத்த அடுக்களையில்,

முடுக்கி வைத்த காதலுடன்...

எதனை தத்துவம் பேசுகிறோம்

எனினும் மனிதர் புரிவதில்லை...

கழுவி வைக்கும் வேளையிலே,

தழுவி கொள்வோம் தற்செயலாய்...

இணைந்த ஜென்ம பயணத்தில்,

இதயம் அழுத்தும் ஓர் கவலை...

வனைந்த பாண்டம் அத்தனையும்,

உடைந்தே தீரும் உலக விதி...

ஒன்றை இருவரும் உடைவோமா...!

மீண்டும் படுகை அடைவோமா...!

------ நாளேடு ஒன்றில் படித்தது...

என்றும்

அன்று எப்படியோ

இன்றும் அப்படியே

என்றும் மாறாது

உன்மீதான என் அன்பு...

நானும் சிவந்தேன்

அந்திவானம்,

அலையில்லா கடலை அணைத்து

சிவப்பைப் பூசிக்கொள்ள

அதைக் கண்ட நானும் சிவந்தேன்

என்னில் உன் நினைவுகள் இருப்பதாலேயே...

காதலா? நட்பா?

உன் மனதை எனக்கு கொடுத்துவிட்டு,
என் மனதை எதற்கு பறித்துக்கொண்டாய்?
காதலா இல்லை நட்பா,
எதுவாயினும் நீயே வென்றாக வென்றும்
ஏனெனில், வாழ்த்தாக வேண்டும் நீ...
விட்டுக்கொடுக்கிறேன் நமக்காக...

இரு விழிகள்

நட்பும் காதலும் இருவிழிகள்...
இங்கே,
ஒரு விழி போதுமென்றால்,
உன் வழியில் தெளிவில்லை...
இரு விழியும் வேண்டுமென்றால்,
என்னோடு கைகோர்த்து நட
இருவிழியைக் கொண்டு,
ஒருவழியில் நடப்போம்
அழகாக....!

தேடித் திரிகிறேன்

மணம் வீசும் உந்தன்
மனம் அறிவேன்...
மலர் அறியா தென்றலாய்,
உன்னைத் தேடித் திரிகிறேன்
இப்பூவுலகில்...

பிடிக்கிறது

கனவில் உன் நினைவு வருவதால்,
இரவைப் பிடிக்கிறது...
நினைவே நீயாக இருப்பதால்,
பகலை மிகவும் பிடிககிறது...

இனிய குடும்பம்

இனிய குடும்பம்
இ - இருப்பதைக் கொண்டு
னி - நிறைவோடு வாழும்
ய - யதார்த்தமான குடும்பம்
இனிய குடும்பம்...

அன்பான கணவன்
அடக்கமான மனைவி
ஆஸ்திக்கொரு ஆண் மகனும்
ஆசைக்கொரு பெண் மகளுமாய்
அளவான குடும்பமும்
இனிய குடும்பமே...

வரவுக்கு மிஞ்சாத செலவாய்
செலவையும் மீறிய
சேமிப்பைக் கொள்ளும் குடும்பமும்
இனிய குடும்பமே...

அனைவரின் கருத்தையும்
அகத்தில் கொள்ளும் தலைவனும்,
அன்பே உருவான
புன்னகையை செம்மஞ்சலாய்
முகத்தில் பூசிய தலைவியும்,
அடங்கிய குடும்பமும்
இனிய குடும்பமே...

இருப்பதைக் கொண்டு
நிறைவோடு வாழும்
எல்லா குடும்பத்தின்
இலக்கணமும் இதுவே...

- இவள்
மா.ஐஸ்வர்யா,
நோயாளிகளின் ஆலோசகர்,
கண் நீர் அழுத்தப் பிரிவு,
அரவிந்த் கண் மருத்துவமனை,
மதுரை .

தமிழ் புத்தாண்டு

வாழ்வில்

எல்லா

வளமும்,

நலமும்,

பெருக

அனைவருக்கும்

மனமார்ந்த

இனிய

தமிழ்

புத்தாண்டு

நல்வாழ்த்துக்கள்...

காற்று

நான் வாழ,
என் இதயம் சுவாசிக்க,
எங்கு சென்றாலும்,
என்னை பின்தொடர்ந்து,
வரும் காற்று
உன் நினைவுகள்....

அவ்வளவு அன்பு

உனக்கு என்மீது
அவ்வளவு அன்பு உள்ளதா
என்கிறாய்...?
என்னிடம் உள்ள அவ்வளவும்
உன்மீதான அன்புதான்
என்று தெரிந்தும்...

எனதுயிர்

உன்னை நினைத்துக்கொண்டு
வாழவில்லை...
உன்னை நினைப்பதினாலேயே
வாழ்கிறது...
எனதுயிர்....

இருக்காது

உனக்குள் என் நினைவும்,
எனக்குள் உன் நினைவும்
இருக்கும் வரை
இருக்காது
நமக்குள் பிரிவு...

உயிர் வாழ்வேனோ...?

உயிர் கொடுப்பான் தோழன்
என்றுரைப்பதெல்லாம் பழமை...
என்னிடத்தில் உள்ளதே
உந்தன் உயிர் தானே... அதை
கொடுத்துவிட்டு ஒரு கணமேனும்
உயிர் வாழ்வேனோ...?

உன் நினைவுகளே வேண்டும்

முடிவில்லா வானில்
நான் பறக்க
முகவரியாய் தென்பட்ட
உன் நட்பை,
எத்தனை இடையூறுகள் வந்தாலும்
என் உயிர் உன்னை
இழப்பதில்லை தோழா...
உயிரினை தாங்க
உன் நினைவுகளே வேண்டும்
என்றும் எனக்கு...

மீண்டும்

என் இதயத்தை வருடிச் சென்ற
இதமான நினைவுகளோடு
மீண்டும் கருவாக
ஆசைப் படுகிறேன்...

தொட்டுவிட முடியாத தூரத்தில்
நீயும் நானும்...
நீ பேசிய வார்த்தைகள்
நீங்காத நினைவுகளாய்
உயிர் பெற்றன என்னிடத்தில்...

என்ன செய்தாய்

கண்ணீர் சிந்தும் நண்பனை
கண்களில் வைக்கவேண்டும்...
கண்ணீர் சிந்தவிடாமல் காப்பவனை
இதயத்தில் வைக்கவேண்டும்...

அப்படியென்றால்,
நீ என்ன செய்தாய்...?
உன்னை என் உயிரினில் வைத்தேன்...

மனம் வாடும்

செடியை விட்டுப் பிரிந்தால்,
மலர் வாடும்...
உன் நினைவை விட்டுப் பிரிந்தால்,
என் மனம் வாடும்...

அதிகரிக்கிறது

அதிகரித்துக் கொண்டிருப்பது
உன்னுடன் பேசாத
நாட்கள் மட்டுமல்ல...
உன் மீதான
என் அன்பும்தான்...

பொறாமை

உன்னை எப்போதும்
நினைதுக்கொண்டிருப்பது நான்...
ஆனால், நீ இருப்பதோ
அவனிடத்தில்...?

இதயத்தின் மீது
மூளைக்கு பொறாமை...

வரமும் தவமும்

நான் வரம் பெற,
நீ செய்த தவம்
என்மீதான உன் அன்பு...

தொலைத்துவிடுகிறேன்

எவ்வளவோ பத்திரமாக
வைத்திருந்தாலும்,
தொலைத்துவிடுகிறேன்
என்னை
உன் நினைவுகளில்...

நீயே இருக்கிறாய்

நீயே இருக்கிறாய்
விடியுமுன் என் கனவிலும்...
விடிந்தபின் என் நினைவிலும்...

வருந்துகிறேன்

என் வாழ்நாள் குறைகிறது
என்பதற்காக வருந்தவில்லை...
உன் நினைவில்
வாழும் நாள் குறைகிறது
என்பதற்காக வருந்துகிறேன்...

இருண்ட வீடு

உன் நினைவு எனும்
ஒளி இல்லாவிடின்,
என் வாழ்வு என்றும்
இருண்ட வீடே...

பஞ்சம்

கல்தோன்றி மண்தோன்றா
காலத்தே முன்தோன்றிய
என் தமிழிலும்
வார்த்தைப் பஞ்சம்
உன்னைப் பற்றி
கவிதை எழுதும்போது...

உன் வருகை

எங்கோ தொலைந்த
என் சுவாசம்,
மீண்டும்
என்னிடமே வந்தடைந்தது
உன் வருகையால்...

சாதலும் சரியே

காதலுக்காக
சாதலும் சரியே...
காதலன் நீயென்றால்...!!!

ஏமாற்றங்கள்

ஏமாற்றங்களை
எதிர்பார்ப்பதில்லை...
ஆனால்,
எதிர்பார்ப்புகள் தான்
ஏமாற்றங்கள் ஆகின்றன...

நீ போதும்

சுவாசிக்க காற்று
தேவை இல்லை..
நேசிக்க நீ
இருக்கும் போது...

நிலா

உன்னைத் தொட எண்ணி
உன் பின்னே வர,
இறுதியில்,
விண்ணை தொட்டேன்
என் நிலாப் பெண்ணே...!

நாம்

'நான்' என்பதை மறந்து,
'நாம்' என்கிறேன்
என்னுள் நீ இருப்பதால்...

உன்னைக் காண்கிறேன்

அருகில் இருக்கும் இமைகளைக்கூட
காண முடியாத என் கண்கள்,
தொலைவில் இருக்கும் உன்னை மட்டும்
எவ்வாறு காண்கின்றன...?
ஆம்,
என் கண்கள் காணும்
ஒவ்வொரு நல்லவைகளிலும்
உன்னையே காண்கிறேன்...
இந்த உலகில் உள்ள
நல்லவைகள் அனைத்தையும்
ஒன்று சேர்த்து,
ஒரே உருவமாக்கி,
அதற்க்கு உயிரும் கொடுத்தால்,
அது நீயாக அல்லவா இருக்கும்...

இனிய புத்தாண்டு நல்வாழ்த்துக்கள்

முயலும் வெல்லும்...
ஆமையும் வெல்லும்...
முயலாமை மட்டுமே தோற்கும்...

முயற்சிகள் தவறலாம்...
முயற்சிக்க தவறலாமோ...

உங்களின் அனைத்து முயற்சிகளும்
வெற்றிபெற வாழ்த்துக்கள்...
அனைவருக்கும்
இனிய புத்தாண்டு 2010
நல்வாழ்த்துக்கள்...